برای شازده کوچولوم

وی عاشق حیوانات است. او دوستار محیطِ زیست و خیلی چیزهای قشنگ دیگریست که توی دنیای ما در اولویت نبودند. او با حلزون‌های باغچه، آکواریوم کوچکی می‌سازد که ما راه‌به‌راه به‌ش ذوق بکنیم و حظ‌اش را ببریم. دنیای او قسمتِ بزرگی از روزگار ماست. دنیای ما دارد رنگ کودکی می‌گیرد به برکت وجودت نازنین! ...

به خودم قول داده بودم جلوی این رفتن‌ها را بگیرم اما این همه رنگ، بوی چوبِ مداد و عطرِ وسوسه‌کنندهٔ کاغذ شکستم داد. می‌دانی حالا که خوب فکر می‌کنم می‌بینم این‌ها همه، مقدمهٔ تصویر جایی خوش‌تر برای تو، عطرِ ماندگار یک زن برای ماندنت و خیلی چیزهای دیگری است در دنیایی که دارد مرا در خودش نرم و آهسته حل می‌کند و گم.  ...

من تورا در سکوتِ یک شب پاییزی توی جایی که دلم یک‌باره ریخت و از نو شروع به ساختن کرد، از خدا خواستم... ...

بگذار تا ببوسمت اي نوشخند صبح بگذار تا بنوشمت اي چشمه ي شراب بيمار خنده هاي توام ، بيشتر بخند خورشيد آرزوي مني ، گرم تر بتاب   ...

حضورت بهشتي‌ست که گريز از جهنم را توجيه مي‌کند دريايي که مرا در خود غرق مي‌کند تا از همه‌ي گناهان و دروغ شسته شوم   از ما عاشق‌تر پیدا نکن😍😚😚 ...

ما تلاش زیادی کردیم(تلاش زیادی می‌کنیم) تا از توی همه رنگ‌ها به رنگ مورد علاقه‌ت برسی. توی عکسی که خم شدی روی صفحه نقاشی و اون یکی که کلاژ یه دایناسور رو نقش زدی مربوط به روزگار خوشت با آقای پرویزی بود. معلمی کرمانشاهی که هنوز هم دوستش داری. و تلاش ما از بعد این ماجرا آغاز شد. اومدیم بروجرد و خواستیم قطع کنندهٔ این چرخه از هنر در وجودت نباشیم.هیهات که هرگز نتونستیم! یه اموزشگاه جدید و حالا هم تابستونِ کانون، درسته برای آدم‌ها هرگز نمی‌شه جایگزین پیدا کرد. تو در کرمانشاه یک آدم رو جا گذاشتی نه هنر و دغدغهٔ مارو. اما ما مطمئنیم توی بروجرد چیزهایی رو بدست میاری که یه خندهٔ از تهِ دلش می‌ارزه به ...

امروز به پایان می‌رسد از فردا برایم چیزی نگو من نمی‌گویم  فردا روز دیگری‌ست فقط می‌گویم تو روز دیگری هستی تو فردایی، همان‌که باید به‌خاطرش زنده بمانم...   جبران خلیل جبران ...

آن‌روز صبح خواب‌آلود از اتاق بیرون زدم که چشمم خورد به‌فرهام که روی مبل ایستاده بود و زل زده بود به‌بیرون از پنجره. نگاهش مثل خیره شدن به ویترین اسباب‌بازی‌ها بود و داشت حیاط را برانداز می‌کرد. ازچشم‌هاش هوس دویدن روی برف می‌بارید. معطلش نکردم، لباس گرم پوشیدیم و رفتیم سمت منزل قدیمی‌مان. می‌دانستم آن‌جا بیشتر سفید شده، می‌دانستم فرهام در آن‌حوالی دست‌کم می‌تواند یک آدم برفی سرِهم کند. توی ماشین که بودیم فرهام گفت مامان برف از کجا می‌آد؟ واقعا ساده کردن یک درس از علوم راهنمایی چقدر مشکل است. گفتم ابرای عصبانی وقتی بهم می‌خورن  گریه می‌کنن ...

برای بار سوم‌ آهنگ آشپزخونه ی باب اسفنجی رو گذاشتم و مشغول ورز دادن گوشت برای پخت کباب تابه ای شدم.طبق یک قانون طلایی همیشه دو عدد از این نوع خوراک درخانه ی ما پیدا میشود.یعنی دوبار در یک هفته!وقتی گوشت و پیاز به انگشتانم نچسبید یاد پانزده سال پیش در چنین روزی افتادم. پاهایم روی هم افتاده بود بر میز وسط پذیرایی و در حال غر زدن به غذای تکراری مامان بودم.درست آن زمان که بزرگترین دغدغه ام یافتن آخرین آلبوم از سیاوش قمیشی بود و بعد از موفق شدنم در آن امر٬همزمان با گوش دادن آهنگ مورد علاقه ام دلهره ی پرسش هایی از آقا محمد خان قاجار به وجودم چنگ میزد.دنیایم به همین اندازه وسعت داشت.به اندازه ی شکایت از یک وعده خوراک تکراری و دسترسی به اینترنت...

  سال نو برای من از زمان لمس دست هایت آغاز شد.از زمانی که هرلحظه در شوک حضورت میان خواب و بیداری در تجربه ای نو پرسه میزدم.یک رویای دلپذیر و خواستی در آن روز بارانی...از آن به بعد همه چیز تازه شد از آن لحظه معنی حال جدید را فهمیدم.میدانم این حال برای هرکس یک روز اتفاق میفتاد و بعد هرروزش بهاریش میشود.زندگی من هم از آن ساعت ظهر فروردین باعطر شکوفه های حضورت جاودانه شد...بعدازاین ماجرا خیالم راحت است باشم یا نباشم کسی با قسمتی از سلول های قلب من تا ابد دنیا را می شناسد و این قصه همیشگی است.وحالا تو مطمئن باش روح من همیشه حول و هوش حوالی ت پرواز میکند. تو که پاره ای از قلبمی و جدا از وجودم درمقابل چشمانم قد میکشی ...